Kızıldeniz’i neden önemsiyoruz?

Kızıldeniz’in popülaritesi arttıkça, suları kullanan özel ve ticari teknelerin sayısı da arttı. Ne yazık ki, mercan resiflerinin korunmasına yönelik en büyük tehditlerden biri çapaların neden olduğu fiziksel hasardır. Mercan resiflerinin yok edilmesi, çevre için önemli olumsuzluklardan biridir. Sağlıklı resifler bölgeye hem iş hem de yiyecek getirir ve bunların bozulması toplumu ciddi şekilde etkiler. Deniz turizmi ve sürdürülebilir balıkçılık, Kızıldeniz kıyı topluluklarının geliştiği temel taşlardır.

Çapalardan mercan resiflerine fiziksel hasar, iyi belgelenmiş bir deniz kaynaklarının korunması sorunudur. Tekneler bir resife demir attığında, bağlanma eylemi ve su altındaki şişmenin zincirler üzerindeki baskısı resifleri parçalayabilir ve hassas deniz yaşamını yok edebilir. Hasarı azaltmanın açık ara en etkili yolu, demirleyen teknelere bağlama şamandıralarının yerleştirilmesidir. 

Tekne trafiği alan herhangi bir alan, kapsamlı bir kaynak koruma yönetimi stratejisine entegre edilebilen bağlama şamandıralarından yararlanabilir. Şamandıralar, canlı mercanlara verilen çapa hasarını azaltmanın yanı sıra önemli bir yönetim aracı olarak işlev görebilir ve ayrıca kaptanların benzersiz mercan kayalığı topluluklarının keyfini çıkarırken gemilerini emniyete almaları için uygun bir yol olarak hizmet edebilir. Ve bu, mercan resiflerinden aldığımız uzun süreli büyük faydaları korumak için demirleme sisteminin amacı, onları bir çapanın kör bir damlasıyla yok etmek değil.

Bir bağlama şamandırası sistemi üç unsurdan oluşur: deniz tabanında kalıcı bir fikstür; su yüzeyinde yüzen bir şamandıra; ve ikisini birleştirmek için arada bir şey. Deniz dibi özellikleri genellikle hangi tip sistemin en uygun olduğunu belirler. Halas sistemi en çok düz, sağlam anakaya sahip alanlarda etkilidir, oysa Manta Ray yöntemi kum, mercan molozu veya dip türlerinin bir kombinasyonu için önerilir.  Bazı bölgelerde, yüzer şamandıralar, her biri 4,5 ton ağırlığındaki beton bloklara bağlanabilir.